Net als het nabijgelegen Oude Kwartier van de Vietnamese hoofdstad biedt het treinstation van Hanoi elke dag van de week een bruisende en enigszins verwarrende omgeving. Bij aankomst op een klamme avond in augustus met twee vooraf geboekte kaartjes voor de Violette Express nachttrein naar Lao Cai, bestudeerden we de digitale schermen op zoek naar instapinformatie.
De slaaptrein Hanoi-Lao Cai is een van de populairste en duurzaamste vervoersmiddelen tussen de hoofdstad en het bergresort Sapa, dat zo'n 315 km naar het noorden ligt en beroemd is om zijn groene heuvels, gematigde winterklimaat en mix van inheemse culturen. We hadden twee eenpersoonsbedden geboekt in een luxe hut met vier bedden voor de gecombineerde prijs van 1,4 miljoen Vietnamese dong, oftewel ongeveer € 25 per persoon.
Een trein rijdt over een spoorbrug in Hanoi, Vietnam. Foto door David Emrich, Unsplash.
Het idee om in slaap gewiegd te worden in een luxe slaapcoupé terwijl de nachttrein zich een weg baant door het maanverlichte Vietnamese platteland, voordat je wakker wordt in het ochtendlicht boven de Hoang Lien Son bergketen, had een aantrekkingskracht die verder ging dan de groene geloofsbrieven. Er is iets krachtig suggestiefs aan slaaptreinen dat gevoelens van romantiek en intrige opwekt in de ziel van alle reizigers, en dat verklaarde waarom ik voor één keer net zo enthousiast was over de reis als over de bestemming. Maar eerst moesten we de trein vinden...
Navigeren door het boekingsproces
Het treinstation van Hanoi is verdeeld in terminal A aan de Le Duan straat en terminal B aan de aangrenzende Tran Quy Cap straat. Ogenschijnlijk bedient het imposante terminal A-gebouw de Reunification Express lijn naar het zuiden naar Ho Chi Minh City, terwijl terminal B de noordelijke routes bedient. Sommige maatschappijen op de noordelijke route Hanoi-Lao Cai hebben hun incheckfaciliteiten echter in terminal A, terwijl anderen e-tickets uitgeven waarvoor je niet meer hoeft in te checken en een papieren ticket hoeft aan te schaffen. Het is verstandig om vroeg op het station te zijn om eventuele twijfels over het proces weg te nemen.
Hoewel het mogelijk is om kaartjes te kopen voor de reguliere rijtuigen van Vietnam Railways bij de daarvoor bestemde balies in beide terminals, kiezen de meeste buitenlandse reizigers ervoor om online kaartjes te reserveren voor de zogenaamd kwalitatief betere, particulier geëxploiteerde rijtuigen die vooral op toeristen gericht zijn. Deze rijtuigen zijn verbonden aan de treinen van Vietnam Railways, maar hebben extra franje zoals comfortabel beddengoed en gratis snacks en water. Ze hebben ook een beperkte capaciteit, wat betekent dat je minder snel te maken krijgt met frustrerende rijen wc's of luidruchtige buren die de nachtelijke reis willen opvrolijken met goedkope blikjes Bia Hà Nội.
Mensen stappen in de trein op een treinstation in Vietnam. Foto door Pew Nguyen, Unsplash.
Tickets voor de privérijtuigen kunnen worden gekocht bij een groot aantal lokale en internationale boekingsplatforms en touroperators. Het navigeren door de webpagina's van deze platforms kan verwarrend zijn, met prijzen die variëren tussen verschillende dienstverleners, en sommige lokale bedrijven blijken moeilijk te controleren via online beoordelingen. Ik werd ook gewaarschuwd dat er talloze copycat websites zijn die zo zijn ontworpen dat het lijkt alsof ze de officiële portals van de treinoperators zijn. Het boeken van een compleet reispakket bij een betrouwbare touroperator voordat je in Vietnam aankomt, zou reizigers gemoedsrust geven en hen in staat stellen om deze hoofdbrekende uitdaging te vermijden.
In mijn geval weet ik nog steeds niet zeker of ik rechtstreeks online heb geboekt bij de Violette Express treinmaatschappij of bij een touroperator met een vergelijkbare naam. Al mijn interacties na het boeken vonden plaats via e-mail en WhatsApp met een vriendelijke, gezichtsloze persoon die zich alleen identificeerde als “Mr Hieu”. Voor toekomstige reizen zou ik waarschijnlijk boeken via een internationaal erkend platform voor extra veiligheid, maar de communicatie en informatiestroom met de mysterieuze Mr Hieu verliep soepel en geruststellend.
Ondanks de twijfels die ik had over de legitimiteit van de boeking toen ik 45 minuten voor vertrek de trein naderde zoals was opgedragen, had ik geen problemen met instappen met het verstrekte e-ticket. Hoewel de bewakers op mijn wagon geen Engels spraken, brachten ze me na het inspecteren van mijn ticket snel naar de juiste slaapcabine en wezen ze me de stapelbedden aan die voor mij en mijn reisgenoot bestemd waren. We verwijderden onze rugzakken en installeerden ons voor de nacht, nieuwsgierig om te zien wie de resterende twee bedden in de cabine zou nemen.
Een slaaptrein rijdt door het Vietnamese platteland. Foto door Etienne Girardet, Unsplash.
Gezellige cabines en rustige reisgenoten
Hoewel onze “deluxe” cabine niet te vergelijken was met de weelderige suites van de Oriënt Express, bood het een gezellige en comfortabele omgeving. Er was voldoende ruimte onder het onderste bed om twee rugzakken op te bergen en elk bed was voorzien van een laken, een zacht kussen en een dun dekbed. Een tafellamp gloeide uitnodigend tegen de wanden met houten lambrisering en boven elk bed waren leeslampjes aangebracht. Ik kon geen USB-poorten vinden bij de bedden, maar er waren twee stopcontacten onder de tafel, die goed gevuld was met het soort zoute snacks waar ik niet op zat te wachten, maar waarvan ik niet kon stoppen met eten. Een korte wandeling door de rest van het rijtuig onthulde een toilet in westerse stijl en een wastafel aan het einde, die beide schoon, operationeel en - gelukkig - zonder wachtrijen bleven gedurende de hele reis.
Terug in onze cabine, en een krachtige klop op de deur kort voor vertrek verbrak de spanning over onze reisgenoten. Hoewel de brute kracht van de klop suggereerde dat onze intieme ruimte op het punt stond erg krap te worden, kraakte de deur open en onthulde een frêle oudere Vietnamese dame en haar tengere volwassen dochter, die altijd beleefd waren maar duidelijk stonden te popelen om het slaapelement van onze slaapwagon te maximaliseren. De trein reed het station uit op de geplande tijd van 22.00 uur en het ritmische schommelen van de wagon zorgde ervoor dat alle vier de leeslampjes vrij snel na vertrek werden uitgeschakeld. Ik zonk weg in een rustgevende slaap, af en toe wakker wordend bij een plotselinge stop of abrupte verandering in het tempo van de reis, maar snel weer wegdrijvend.
Paddy Cooke schrijft Exploreo verhalen in zijn cabine in de slaaptrein van Hanoi naar Lao Cao in Vietnam. Foto door Paddy Cooke.
Duurzaamheidsuitdagingen voor gewild Sapa
De volgende ochtend werd ik wakker door het vroege ochtendlicht dat door de gordijnen scheen en de geur van verse koffie, terwijl een geüniformeerd personeelslid ons gratis gebak en warme dranken aanbood. Met voldoende cafeïne liep ik naar de gang en zag het onbekende landschap aan het raam voorbij flitsen, terwijl torenhoge bergen boven kleine stadjes uittorenden en de zon er langzaam bovenuit kwam. De trein kwam ongeveer volgens schema om 6.30 uur aan in Lao Cao en we vonden snel een gedeeld busje dat ons de resterende 35 km naar Sapa bracht voor 150.000 dong (ongeveer € 5,50) per persoon.
Hoewel het vanuit het oogpunt van duurzaamheid en gemak beter zou zijn als er een trein rechtstreeks naar de stad Sapa zou rijden, is er een ruim aanbod aan minibusjes met airconditioning en een dagelijkse openbare busdienst, waarmee je het laatste deel van je reis kunt delen met de lokale bevolking en medereizigers, waardoor je individuele uitstoot tot een minimum beperkt blijft en je kosten ook nog eens lager uitvallen.
Straatbeeld van het treinstation van Sapa in Vietnam. Foto door Paddy Cooke.
Hoewel Sapa zelf ongetwijfeld prachtig is, biedt het steeds populairder wordende toeristenstadje zijn eigen uitdagingen op het gebied van duurzaamheid. Tijdens gesprekken met mensen uit de etnische groepen Hmong en Dao, hoorde ik vaak klachten dat veel van de hotels, bars, restaurants en touroperators in handen zijn van investeerders uit Hanoi, en dat de economische voordelen van de hausse in het toerisme niet op grote schaal worden gevoeld door de lokale bevolking, afgezien van de laagbetaalde banen in de dienstverlening. Reizigers die de positieve impact van hun bezoek willen maximaliseren, kunnen op zoek gaan naar authentieke tours en gastgezinnen die worden gerund door leden van de lokale gemeenschap.
De toeristenindustrie van Sapa is op haar eigen reis, met bijna 2 miljoen toeristen die het voorheen slaperige stadje alleen al in de eerste helft van 2024 hebben bezocht. Terwijl die reis voortgaat, kunnen toeristen helpen om deze inclusiever en duurzamer te maken door hun bewuste keuzes op het gebied van vervoer, accommodatie en excursies.
Paddy Cooke kijkt uit over de groene landschappen en bergen van Sapa in Vietnam. Foto door Paddy Cooke.
Voor internationale reizigers die op zoek zijn naar een duurzame ervaring in Zuidoost-Azië, heeft Exploreo honderden geverifieerde rondreizen in Vietnam op haar website staan. Exploreo werkt samen met betrouwbare partners en is toegewijd aan het promoten van duurzame reismogelijkheden wereldwijd. De touropties in Vietnam variëren van de noordelijke bergen van Sapa tot de zuidelijke stranden van Nha Trang en alles daar tussenin.